گنجور » مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶
این غزل دیوان شمس مولانا، راز اینکه چرا صوفیان سماع می کنند را بر ملا میکند. خداوند مثل میرابی می ماند که حیات و شادی را برای ما گسترده کرده است. ولی چون ما در من ذهنی غرق هستیم اصلاً متوجه این ...